تأثیر پیش درمانی با صمغ وشا (dorema ammoniacum) بر روند ایجاد تشنجات القا شده توسط مدل کیندلینگ شیمیایی در موش صحرایی

سابقه و هدف: هدف از این مطالعه، بررسی اثرات صمغ وشا (dorema ammoniacum) بر کنترل تشنجات القا شده توسط پنتیلن تترازول (ptz) در موش های صحرایی نر می باشد. مواد و روش ها: در مدل کیندلینگ شیمیایی، پس از تزریق داخل صفاقی ptz با دوز mg/kg 30 هر 48 ساعت، مراحل مختلف تشنج (مراحل 1 تا 5) به تدریج ظاهر شده و شاخص های تشنج شامل s4l (stage 4 latency)، ss (seizure stage) و sd (seizure duration) در طول 20 دقیقه پس از تزریق، ثبت می شد. سپس اثر تجویز صمغ وشا با دوزهای 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم، نیم ساعت قبل از تزریق ptz بر شاخص ها، بررسی و با داروی ضد صرع فنوباربیتال (mg/kg 30) مقایسه گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که تجویز صمغ وشا، سبب کاهش معنی دار ss و sd و افزایش معنی دار s4l می شود (01/0p< و 001/0p<). اثرات صمغ وشا در کنترل علایم تشنج در حدود 60-50 درصد اثرات ضد تشنجی فنوباربیتال بود. نتیجه گیری: نتایج پیشنهاد می کند که صمغ وشا دارای اثرات ضد تشنجی در مدل صرعی کیندلینگ شیمیایی است. با توجه به تأثیر صمغ وشا در افزایش s4l و کاهش متوسط ss و sd می توان نتیجه گرفت که این صمغ از گسترش فعالیت شبه صرعی در سیستم عصبی جلوگیری کرده و سبب خاموش کردن فعالیت بیش از حد نورون ها می شود.